عکس نوشته حسین پناهی

عکس نوشته حسین پناهی

ﭼﻪ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ

ﮔﻮﺍﻩِ ﺩﻝِ ﺭﯾﺶِ ﻣﻦ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ

ﺩﻣﯽ ﺷﮏ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﻫﺎ ﺩﺭﯾﻐﺎ

ﺩﺭﯾﻐﺎ ﮐﻪ ﺑﯿﺮﺍﻫﻪ ﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ

ما به گنجشک‌ها محتاجیم

گنجشک‌ها به گندم

گندم به…

همین که همنوعان خود را نمی‌خوریم،

جای شکرش باقی‌ست

از آجیل سفره عید

چند پسته لال مانده است

انها که لب گشودند ؛ خورده شدند

انها که لال ماندن ؛ می شکنند

دندانساز راست میگفت:

پسته لال؛ سکوتش دندان شکن است

عکس نوشته حسین پناهی

پايانى براى قصه ها نيست،

نه بره ها گرگ ميشوند، نه گرگها سير،

خسته ام از جنس قلابى آدمها!

دار ميزنم خاطرات كسى را كه مرا آزرده!

حالم خوب مي باشداما قبل ام درد ميكند

این آینده کدام بود که بهترین روزهای عمر را حرام دیدارش کردم

ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﻭ ﺭﯾﻠﯿﻢ

ﮐﻪ ﻗﻄﺎﺭِ ﭘﺮ ﺍﺯ ﭘﻮﮐﻪ ﯼ ﻋﻤﺮ ﺭﺍ

ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﯿﻢ

ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯽ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺗﮑﺮﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ

بر گونه‌ی راستم اشک

بر گونه‌ی چپم خون می‌گریم…..

می‌گریم بر هر چه که نارواست

و همچنين ما به دست خودمان

ابرهای مسموم می‌سازیم

و همچنين به دور از چشم خورشید

در سایه‌ باران‌های مسمومش

همه چیز را مغشوش می‌کنیم

چه مهمانانی بی دردسری خواهند بود مردگان

نه به دستی ظرفی را چرک میکنند

نه به حرفی دلی را آلوده

تنها به شمعی قانع اند و همچنين اندکی سکوت

عکس نوشته حسین پناهی

چرا به بت های

مرده سنگ بزنم وقتی

بت های زنده فراوانند

سنگِ معلّقِ هم‌ راه!

در این سقوطِ بی‌انتها

مَدارم خواهی شد آیا

تا عمری به دور تو بچرخم؟

جاذبه از تو دافعه از من

و همچنين رسالت من این خواهد بود

تا دو استکان چای داغ را

از میان دویست جنگ خونین

به سلامت بگذرانم

تا در شبی بارانی

آنها را با خدای خویش

چشم در چشم هم نوش کنیم

به‌جز حضور تو،

هيچ‌ چيز آن جهان بيكرانه را جدي نگرفته‌ام،

حتّي عشق را

به زودی  همه در زیر خاک خواهیم خفت

خاکی که به هم مجال ندادیم

دمی و همچنين درنگی بر روی آن هم بیاساییم

عکس نوشته حسین پناهی

ما سم ِ مار را با پادزهر خنثی می کنیم

ولي بايد توجه داشت سم ِ کلمات را چه گونه؟

نمی دانم!

حالم خوب نیست!

جذاب و جالب است!!!

ثبت احوال همه چیز را در شناسنامه ام نوشته است

به جز احوالم